Que pensarán eses ollos
que co paso do tempo
viron marchar canto tiñan
canto querían,
todo aquilo polo que loitaron.
Que sentirán eses beizos
que co paso do tempo
viron escapar a quen daban
todo o que querían dicir
con aqueles ollos
que cheos de bágoas
non podían.
Porque todo o que o ten
o tivo e o perdeu
sabe o que doe, esa bágoa
por alguén que foi, é e será
iso, a primeira
e a derradeira bágoa.
Carlota Tomás.
Cicloxénese Expresiva 